Sizinle - Şiir

Yokluk paradan olsun ne yazar, ben yârim ile zenginim işte.
Belimizi büksün gam, keder, ne olur? Unutma ki Allah bizimle.

Bu dağlar ne yaman dağlardı, üstü Palandöken altında aşıklar yatardı.
Şimdilerde aç köpekler sokağa dadandı.
Aşktan geriye meyler bizimle.

Reyhani'yi küstürdüler, İbrahim'i toprağa gömdüler.
Vefa nedir bilmeden bize sevmeyi öğrettiler.
Şimdi onlardan geriye kalan şarkılar, türküler bizimle.

Bu şehir uzak şehir, dostuna tuzak şehir.
Üstadın dediği gibi; Geldi yalan dünya geçti ölümlü gerçek.
Bize Saadet'ten söz eden olmasa gerek.

Samimiyetsiz kokan caddelerde aradım aşkın izini.
Bu zamanda ne arar aşk, beklerim yazın gelmesini.
Akbabalar çöktü bekler leşlerin gelmesini.
Adına sevgi koyan samimiyetsizler bizimle.

Olmaz dediğin ne varsa hepsini olursun. Düşmem der düşersin, şaşmam der şaşarsın; Öldüm der durur, yine de yaşarsın.

Allah'a yakın şehirde, gökler parça parça
Oturacak sandalyeden geriye kalan kuru bir tahta.
Bu devirde ne arar helal pişirilmiş lokma, zehirli aş bizim, helali sizinle.

Savurun rüzgarı estirsin poyrazı, bana huzuru getirecek nerde bu kışın yazı.
Mevsimler geçerken kaderimde ki alın yazı.
Kara bir lekedir, aklar sizinle.

'La tahzen innallahe meana'
Üzülme Allah bizimle.