O Akşam

Boğulan bir zamanda anlaşılmaz ama zor anlaşılanlardık.
Yanlış zamanda sevimli doğru zamanda birbirine katlanamayan birer aşık sevgili.
Fikrimin ince gülüydün oysa.
Şarkılar seni söylerdi, bundan kaldı adın.

Zamanı da bilmem ama yersiz bir sevgiyle taçlandı ömrümüz.
Aramızda duvarlar sen çırpındın ben duvarı aşamadım.
Duvarı atlayan senin muradına erdi.
Seni gören göz, senden başkasına nerden bakabilirdi?


Bağlanıyordun doğru zamanda, sana gül bahçesini koklatan benden daha başkası oldu.
Doğru zamanda doğru insan ancak bu kadar yanlış bir zamanda olabilirdi.
Sana vicdan yaptıracak bu gözler, eriyip aksaydı da bu umut trenine bindirmeseydi beni.


Gecenin bir vakti aradın beni o vakit tanıştık birbirimizle.
Anlamın içinde anlam bulamamış bu meczuba anlamı yok dedin.
Yıllar sonra ilk defa hislerin kaybolduğu bir geceydi o akşam.